แดดแปดริ้วสาด แล่นผ่านหมวกกันน็อก ครูฝนซิ่งมอเตอร์ไซค์คู่ใจ วิ่งทะเลอ้อย มุ่งหน้าโรงเรียน ประกายตื่นเต้นระริกในดวงตา วันนี้พิเศษ “เดือนภาษาอังกฤษ” พาหนู่น้อย ม.3 ตะลุยโลกภาษา เปิดประตูวิถีไทย

ถึงโรงเรียน เสียงสวดมนต์ภาษาอังกฤษลอยมา เด็กๆ แต่งตัวตามธีม มีทั้งชาวนาใส่กะโล่ มีทั้งแม่ค้าขายขนมครอบทอง กรอปีกตา หาบของ เด็กๆ ยิ้มแก้มปริ ครูฝนยิ้มตาม ชื่นใจ

เข้าห้องเรียน บรรยากาศคึกคัก ปูเสื่อ นั่งล้อมวง เรียนรู้ตัวเลข ผ่าน “ตำนานกำเนิดแม่น้ำบางประกง” เด็กๆ ฟังตาแป๋ว ครูฝนสลับภาษา ไทย-อังกฤษ เล่าเรื่องน้ำท่วม เจดีย์โผล่ ปลาไหลว่ายวน “One, two, three, four…” นับเจดีย์ไปพร้อมกัน เสียงเด็กๆ ท่องจำ สนุกสนาน

พักใหญ่ ยกขบวนลงโรงอาหาร กลิ่นหอม “แกงหมูหงส์” ชวนน้ำลายสอ ครูฝนจัดชุดใหญ่ น้ำพริกอ่อง หมูเค็ม แกงส้ม อิ่มจนพุงกาง รสชาติเข้มข้น เครื่องเทศจัดจ้าน เด็กๆ บอก “อร่อย!” ซ้ำๆ ครูฝนยิ้ม “นี่อาหารแถวเราเอง อร่อยไม่แพ้ต่างชาติเลยนะ”

บ่ายเรียน ชวนเด็กๆ ทำ “คัมภีร์กำเนิดคำศัพท์” เกี่ยวกับสัตว์น้ำบางประกง ปลาสลิด วาดเป็น “Smiling fish” ปูดำ วาดเป็น “Black beauty” ครูฝนชมเปาะ ชวนให้ส่งเข้าประกวด เด็กๆ ใบหน้าเปื้อยยิ้ม ภูมิใจในผลงาน

เลิกเรียน เด็กๆ ล้อมหน้า ครูฝน เล่นเกมทายศัพท์ ภาษาอังกฤษผสมไทย เสียงหัวเราะลั่นห้อง เด็กผู้ชายตัวเล็กตะโกน “Banana! กล้วย!” ครูฝนยิ้มกว้าง เด็กๆ เก่งขึ้นทุกวัน

ขี่มอเตอร์ไซค์กลับบ้าน แสงพระอาทิตย์ลับแม่น้ำ บางประกง ทอสีทอง น้ำไหลเอื่อยๆ ครูฝนมองเด็กๆ เล่นวิดน้ำ หัวใจอิ่มเอม รู้สึกว่าไม่ได้แค่สอนภาษา แต่สอนให้รักถิ่นกำเนิด สอนให้รู้คุณค่าของสิ่งรอบตัว

คืนนี้ ฝันดี ฝันถึงหนู่น้อย ม.3 พูดภาษาอังกฤษ คล่องแคล่ว แข่งกันวาดปลา บนแพกลางแม่น้ำ บางประกง ครูฝนยิ้มกว้าง อนาคตของแปดริ้ว สดใส เพราะมีเด็กๆ เหล่านี้